vrijdag 25 februari 2011

Studietrip naar Blokhus


De nieuwe curus 'Slipway As Found' is nog maar net begonnen en al snel is het me duidelijk geworden dat er hier in de architectenschool van Aarhus veel schooluitstappen worden georganiseerd. In tegenstelling tot enkele vorige, verre bestemmingen: Mexico, Noord-Amerika, Spanje, Duitsland, ... ; zijn we met onze studio enkele plaatsen aan de Deense westkust gaan bezoeken.

Woensdag 16 februari, om 9u 's ochtends werden we allen (zo'n 18 studenten) verwacht aan de schoolkantine om daar te vertekken met een bus richting Rubjerg Knude. Natuurlijk moest het lukken dat de dag/nacht voordien de sneeuwwolken over Denemarken trokken en bijgevolg een mooi wit tapijt, maar belangrijker op dat moment: wat verkeersmoeilijkheden meegebracht hadden. Gelukkig hadden Lynn en ik ons hierop voorbereid en een bus vroeger genomen, zodat we zeker op tijd op school aankwamen.
In tegenstelling tot in België is Denemarken wél voorbereid op deze sneeuwellende en hebben we al bij al geen té grote vertragingen opgelopen. Chapeau voor de buschauffeur trouwens, om ons allen veilig en wel door Denemarken -lees: (soms) door 'the middle of nowhere'- te leiden!

Aangekomen in Rubjerg Knude vertelde één van onze leerkrachten iets over de geschiedenis van het landschap van de westkust in Denemarken. Hoe alles sinds de ijstijd erg veranderd is en dat de duinen jaarlijks nog altijd zichtbaar transformeren...  Zo wandelden we allen de duinen in, op zoek naar een vuurtoren die in 1900 gebouwd is. In die tijd stond deze vuurtoren op 60 m van de kustlijn en was duidelijk zichtbaar voor de boten op zee.

Postkaartje van de vuurtoren in zijn jongere jaren


























































Nu, 111 jaar later is de vuurtoren niet meer zichtbaar vanop zee en staat hij nog maar op zo'n 5 meter van de kustlijn. De klim op de duinen was niet makkelijk, het was nog altijd hevig aan het sneeuwen en er was een sterke wind aanwezig, maar het uitzicht was fenomenaal!

Uitzicht naar het vasteland
De vuurtoren van Rubjerg, anno 2011
Onze volgende halte was in Løkken, een plaats waar typische Deense vissersboten op het strand 'aanmeren' en van daaruit weer vertrekken, allemaal met behulp van een mechanisch systeem.


Een boot die het water in getrokken wordt
Daarna weer de bus in op weg naar de belangrijkste bestemming: Blokhus. Het gaat hier om een klein, toeristisch dorpje aan de westkust, waar vooral tijdens de zomer veel leven te vinden is. We hebben een kleine opdracht moeten maken over een voorbereiding voor een nieuwe kiosk (waar je je kan omkleden, een ijsje kopen, kan douchen, ...) op het strand. Momenteel gaan ze daar een kiosk bouwen die lijkt op een van de oude huizen in de stad. Maar wij hadden de opdracht gekregen om te kijken naar de omgeving, naar wat er aanwezig is en om zo iets te maken dat beter past bij de plek, afgezien van het gewoon namaken van het oude... Tegenwoordig willen ze vaak gebouwen neerzetten in de oude stijl of methodes, dat je je begint af te vragen of nieuwe architectuur nog wel de moeite waard is?! Tuurlijk wel!


 Om deze toch wel geslaagde dag af te sluiten zijn we met de hele groep gaan eten en bowlen in het "Action House" te Løkken.

De volgende ochtend moesten we weer vroeg op om onze tweede en laatste dag van deze studietrip aan te vatten.

Om 9u30 hadden we een afspraak met enkele oude 'locals' in het Reddingsstation van Blokhus. We kregen een film te zien over het leven van de reddingsmannen, hoe ze vroeger probeerden de boten in nood te helpen. Niet gemakkelijk was dat: vele schepen zonken. De kustlijn voor Blokhus kreeg dan ook de bijnaam 'Misery Bay'.

Vervolgens namen we weer plaats in de bus, op weg naar Slettestrand. De Denen begrepen het niet goed, maar dat was toch wel een binnenpretje voor Lynn en ik! Ginds aangekomen wachtte er een vrouw ons op, die ons wat meer vertelde over het vervaardigen van de Deense vissersboten. Ondanks dat er nog maar weinig Denen op deze manier vissen, leiden ze toch nog mensen op om deze stiel te kunnen, om zo de geschiedenis niet verloren te laten gaan.



Na dit alles gingen we richting Hanstholm. Dit is een stadje gelegen aan de westkust van Denemarken, heel dichtbij de kust van Noorwegen, met een interessant oorlogsverleden. Over heel de kustlijn zijn vroeger ontzettend veel bunkers gebouwd. Een van die bunkers is omgebouwd tot een hedendaags museum, dewelke wij hebben bezocht.


Rond 16u allen weer de bus op en terug naar (Aar)hu(i)s!

Groetjes,
Kim

3 opmerkingen:

  1. Mooie foto's en een leuk verhaaltje!
    Hopelijk heb je het niet te koud...

    xxx Inge

    BeantwoordenVerwijderen
  2. joew kim,
    Zo'n chicque foto's! machtig mooi. Het ziet er allemaal wel koud uit, maar ook super mooi. Ik vind het heel plezant om uw verhalen te lezen en ik hoop dat 5 onvergetelijke maanden worden. Geniet van uw avontuur en tot de volgende! rut

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het was inderdaad enorm koud de afgelopen weken! Maar momenteel is het prachtig weer in Denemarken. De zon schijnt, er is geen wolkje aan de lucht en -bijna- alle sneeuw/ijs is gesmolten. Hier en daar zie je nog wat van het witte goedje liggen, bij wijze van herinnering aan het weer van de voorbije weken.
    Ik mag echter niet te vroeg juichen, vele Denen zeggen dat het terug slecht weer kan worden. Laten we hopen van niet.

    Rut, ik ben er zeker van dat het een ongelooflijke ervaring zal worden. Genieten doe ik zeker!

    Groetjes, Kim

    BeantwoordenVerwijderen